ضیاءگستر

1- از آن­جایی که ازدیاد از طریق بذر موجب تفرق صفات می­گردد و سایر روش­های تکثیر غیرجنسی گردو (نظیر قلمه، خوابانیدن و ریز ازدیادی) نیز هنوز به صورت تجارتی متداول شده است، بنابراین برای حفظ خصوصیات ژنتیکی ژنوتیپ­های برتر و انواع خوب و تکثیر رویشی آن­ها در کشور، در حال حاضر پیوند کردن تنها راه عملی و مفید به شمار می­رود.

2- معمولاً درختان بذری گردو 8 تا 10 سال طول می­کشد تا دوران نونهالی را طی کرده و به بار نشینند در حالی که درختان دو ساله پیوندی، پس از گذشت 3-2 سال از کاشت آن­ها در محل اصلی شروع به تولید محصول می­کنند و محصول­دهی اقتصادی آن­ها از سال­های چهارم و پنج شروع می­شود.

3- با توجه به این که باز شدن گل­های نر و ماده گردو معمولاً همزمان نمی­باشد،  می­توان شاخه­ای از درختی را که باز شدن گل­های نر آن با باز شدن گل­های ماده نوع مرغوب همزمانی دارد روی آن پیوند کرد.

4- با وجود پایه­های گردو مقاوم به شرایط نامناسب خاک نظیر شوری، خشکی و بیماری­های خاکزی می­توان با پیوند انواع برتر بر روی چنین پایه­هایی آن­ها را در شرایط نامساعد کشت کرد.

5- برای نگهداری و استفاده از برخی ژنوتیپ­ها با خصوصیات ویژه، می­توان از عمل پیوند استفاده کرد.

به عنوان مثال نوعي از گردوی معمولی از کشور چین معرفی شده که دارای تاج آویزان (مجنون) می­باشد. برای این که شاخه­های این درخت با زمین برخورد نکنند باید آن را در ارتفاع حدود دو متری بر روی پایه­ي دیگری پیوند زد.

6- هم­چنین باغ­های بذری را می­توان با استفاده از روش پیوند سر شاخه کاری به باغ­های یکنواخت پیوندی از انواع گزینش شده تبدیل کرد و برای جوان سازی درختان مسن می­توان آن­ها را سرزنی و با شاخه­های حاصل از انواع مطلوب پیوند کرد.